این روزها می گذرد و ما دلتنگ عریان بودن لحظه ها خواهیم شد.

من میدانم یک روز تمام چیزهایی که از انها به عنوان خاطره یاد میشود؛خاطرمان را فرودگاه میکند و شاید آنجاست که دلتنگ می شویم و یادها کم کم می هجرد.به گمانم دلتنگی برای گذشته و چیزهایی که سپری شده، هیچ وابستگی به زمان ندارد.آدم است که از یک رودخانه رد شده و برای بار دوم رد شدن دنبال پاهایش می گردد.من اکنون داخل رودخانه ام و حواسم پرت پاهایی است که قرار است گم شوند. شاید.

پ.ن:هراکلیتوس می گوید انسان فقط یکبار می تواند از یک رودخانه عبور کند. چون ممکن است تغییر کرده باشد و یکی از شاگردانش می گوید انسان یک بار هم نمی تواند از یک رودخانه عبور کند.