همه چیز رو بود

آنجا بود که بالش های از ترس سوخته ام برای اولین بار صدایم را شنیدند و لالایی ترس هایم که را که ازبیخوابی نمیدیدند را خواباند.من تا قبل آن صدایم انقدر بی رمق بود که به گوش کودک ترس نرسد.اکنون نمیدانم.اما شاید این را بدانم که بالش هایم دیگر صدای سوختگی شان را دوست دارند و از برق آن مدال سوختگی است که  نمیخسبند.